به گزارش روابط‌عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی ابوالفضل مکرمی‌فر با اعلام این بر افزود:«این اثر تاریخی در شهر رشتخوار، خیابان امام خمینی شمالی6، سمت چپ ، درب دوم، پلاک 6 قرار دارد.»
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی درباره تاريخچه این اثر اظهار کرد: «با توجه به کتیبه سردر ورودی، این خانه در سال 1351 هجری قمری توسط کاظم خان قرایی برادر حاجی خان یاور ساخته شده است.»
مکرمی‌فر درباره و وجه تسميه خانه تاریخی شریفی تصریح کرد: « این خانه تاریخی در سال 1343 هجری شمسی توسط نوروز شریفی از فرزندان و ورثه کاظم خان قرایی به نام‌های محمدکاظم کاظمی قرایی و بانو زهرا خزاعی خریداری شده است، به همین دلیل در بین اهالی منطقه به خانه تاریخی شریفی معروف شده است.»
او گفت: « خانه تاریخی شریفی جزء املاک شخصی و در حال حاضر مالک آن آقای نوروز شریفی است.»
همچنین مسئول دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی درباره مشخصات این اثر گفت: «این خانه تاریخی تقریباً مستطیلی شکل و در جهت شمالی–جنوبی ساخته شده و دارای 1140 مترمربع مساحت است که 656 مترمربع اعیان و عرصه آن 484 مترمربع است.»
محمود طغرایی افزود: «خانه شریفی برخلاف خانه تاریخی قرایی تنها در دو ضلع شمالی و جنوبی فضاهایی جهت سکونت، انباری و پخت‌و‌پز ساخته شده و در دو ضلع غربی وشرقی آن هیچ فضایی دیده نمی‌شود و فقط با طاق نماهای هلالی تزئین شده است.»
او ادامه داد: «ضلع شمالی با 6 اتاق در واقع بخش زمستان نشین خانه است و دارای شومینه‌هایی با گچ بری‌های زیبا و سنگ‌های حجاری شده با نقوش گیاهی و حیوانی است، که در حال حاضر این قسمت مسکونی است.»
طغرائی اظهار کرد: «در ضلع جنوبی 7 اتاق با چند در و پنچره قرار دارد که بیشتر در فصل تابستان مورد استفاده قرار می‌گرفته و برخلاف خانه قرایی ایوان ستون‌دار این بنا در ضلع جنوبی قرار دارد و دارای ایوانی با 5 ستون که فاصله هر ستون 30/3 سانتی‌متر و عرض راهرو 1.5 متر است در این بخش 8 درب به عرض یک متر برای دسترسی به اتاق های نشیمن قرار گرفته است.»
او یادآور شد: «البته ستون‌ها و سقف آن تخریب شده و در حال حاضر تنها نیم ستون‌های کناری آن باقی مانده است.»
مسئول دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی گفت: «در ضلع جنوبی هم‌چون خانه تاریخی قرایی 3 بادگیر وجود دارد که بادگیر مرکزی نسبت به دو بادگیر دیگر بزرگتر و در مقابل آن روشنک یا کلاه فرنگی برای روشنایی شاه‌نشین ضلع جنوبی ساخته شده است، در فضای زیر روشنک، حوض سنگی و دایره شکلی با قطر 2 متر وجود دارد که عبور جریان باد از روی آن باعث به جریان افتادن هوای سرد و مطبوعی در این قسمت شده است.»
طغرائی افزود: «مسیر دسترسی به خانه شریفی از طریق کوچه امام خمینی 8 و پس از عبور از ساباط به یک هشتی منتهی می‌شود که در سمت چپ آن خانه شریفی و در دو سمت دیگر خانه تاریخی قرایی و خانه بیرانوند قرار گرفته اند، پس از ورود و عبور از یک ساباط وارد حیاط می‌شود.
او ادامه داد: «سر درب ورودی بنا به طرز زیبایی با نقوش هندسی و گیاهی گچ بری شده و در قسمت فوقانی آن علاوه بر کاشی‌کاری از تزئینات آجری نیز استفاده شده است و در دو طرف سر درب نیز نقش الهه آناهیتا یا همان الهه آب نیز دیده می‌شود.»
مسئول دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی تصریح کرد: «در ورودی دولنگه و چوبی است و در هر لنگه کوبه هایی قرار دارد که زن‌ها حلقه‌هایی که صدای زیری داشت را به صدا در می‌آورند و مردها کوبه چکشی شکل را که صدای بم داشت.»
طغرائی اظهار کرد: «مهمترین مصالح به کار رفته در این بنا خشت خام و آجر 20 × 20 سانتیمتری و گل است که با آجر نماسازی شده است.»
او درباره ويژگي هاي خاص اثر گفت: «ويژگي بارزی که خانه تاریخی شریفی را از بناهای اطراف متمایز می‌سازد، سبک معماری و ضلع جنوبی آن است که فضای داخل آن بدون هیچ‌گونه تغییری با همان حوض و بادگیرها پابرجاست، همچنین قرار گرفتن آن در جنب خانه تاریخی قرایی نیز به اهمیت آن افزوده است.»
او تصریح کرد : «ثبت این اثر تاریخی در فهرست آثار ملی ایران از سوی وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به استاندار خراسان رضوی ابلاغ شده است.»
پیمایش صفحه کلید
مسدود کردن انیمیشن ها
.png)
